Түбән Камадан Никита Харитонов: «Әтиебез таянычыбыз булса, әниебез — ышанычыбыз»

Чыгышы белән Зәй районының Сарсаз-Баграж авылыннан булган 15 яшьлек Никита Харитонов та үз гаиләсе турында язган.

— Без сеңлем белән пар канатлы гаиләдә яшибез. Тормышыбызда иң кадерле, ышанычлы кешеләребез — әти һәм әниебез булу белән без бәхетле. Әтиебез Александр таянычыбыз булса, әниебез Людмила — ышанычыбыз. Алар безне дөньяны танып-белүдә дөрес юл сайларга, каршылыкларны жиңәргә, әдәпле, инсафлы булып үсәргә, укуда җаваплы булырга өйрәтәләр. Белемнәре буенча икесе дә укытучылар булсалар да, әтиебез Түбән Кама Нефтехимия заводында эшли. Ә әниебез сәнгать мәктәбендә балаларны музыка — җыр серләренә өйрәтә. Үз хезмәтләрен алар яратып башкаралар, гаиләдә дә, хезмәттә дә безгә урнәк алар.
Ир кешегә җитмеш төрле һөнәр дә аз, диелә халык мәкалендә. Бу сүзләр безнең әти турында әйтелгән, диярсең. Ул нинди генә эшкә тотынса да, сыйфатлы итеп башкарып чыга. Кулга балта-чүкеч тотарга, техниканы аңларга да әтием өйрәтә. Шәһәрдә яшәсәк тә, җәен авылга кайтып печән чабып, хуҗалыктагы барлык эшләрне карап, әби-бабайны шатландырабыз.
Әниебез үзенең назлы карашы, ягымлы сүзләре белән безне иркәли, кирәк вакытта юата, ярдәм итә. Ул аш-суга да бик оста. Ул пешергән бәлеш-өчпочмаклар, кыстыбый-дурчмаклар, тортлар, еш кына, безнең табында була. Әниебез ягымлы һәм йомшак күңелле.
Әнием кул эшләренә дә бик оста. Безнең керәшеннәрдә Авыл бәйрәмендә чиккән сөлге җыю гадәте сакланып калган. Бу эштән әниебез дә читтә калмый. Ул кул эшләренә сеңелемне дә өйрәтә. Өйдәге чисталык һәм пөхтәлекне саклауда әниебезнең өлеше зур. «Куңелең дә, киемең кебек чиста булсын», — дип әйтергә ярата әниебез.
Кешеләр белән яхшы, якты чырайлы дустанә мөнәсәбәттә, ярдәмчел булырга әти-әниебез мисалында өйрәнәбез.
Гаиләбездә керәшен йола-гадәтләре, бәйрәмнәре саклана. Авылда үткәрелә торган Тройсын, Питрау бәйрәмнәрендә катнашабыз. Без сәхнәдә керәшен җырларын башкарырга, төрле бәйгеләрдә дә катнашырга яратабыз. Безнең гаилә һәрвакыт бергә. Ял көннәрендә табигатькә чыгарга, күлдә көймәдә йөзәргә, әтием белән балык тотарга, җиләк җыярга яратабыз.
Тату гаилә — ил тоткасы — дигән мәкаль безнең дус-тату гаиләбез турында әйтелгән кебек.
Безнең уңышларыбыз өчен сөенеп, кирәк вакытта, акыллы киңәшләрен биреп, сабырлыкка, тырышлыкка өндәүче әти-әниебез булу безнең өчен чын бәхет. Без үзебезнең гаиләбез белән горурланабыз.
Уң ягымнан әти бара,
Ә сулыннан — әнием.
Нык адымнар белән атлыйм
Яклар кешем бар минем", — дип, шигырь юллары белән тәмамлады сүзен Никита.

Фотолар Харитоновларның шәхси архивыннан.