Керәшен җыруы: «Ай-люли, вай-люли»

Җиләккәйләремне дей, җыя-җыя,

Гөл түбәтәйләрем дей, тулды инде.

Чакырган ла туганкайлар дей, килде инде,

Безнең күңелкәйләребез булды инде.

Ай-люли, вай-люли,

Безнең күңелкәйләребез булды инде.

Ишеккәй дей алларым яшь туера,

Аның яфраккайлары дей, коела.

Ашагыз дей, эчегез дей сез туганнар,

Әткәй-әнкәй шулай әле боера.

Ай-люли, вай-люли,

Әткәй-әнкәй шулай әле боера.

Урманнарга бардым имән кистем.

Имәннәре китте  дей, күмергә.

Безнең болай утырулар калсын иде,

Ай-люли, вай-люли,

Калсын иде  дей, гомергә.