Мамадыш кызы Алинадан шигъри тәлгәшләр

Тукта, яшьлек.
Тукта, яшьлек,
Сабыр итче, бераз,
Ашкынма әле
Миннән китәргә.
Күңел оча,
Ә йөрәгем минем,
һаман да бит
Шул унсигездә.

Алып китә
Хыял канатларым,
Бер күрмәгән
Ерак җирләргә.
Ел артыннан
Еллар узсалар да,
Йөрәк кала
Яшьлек илендә.

Ярат эле…
Ярат эле, мине ярат!
Кояштай нурлар сибим.
Назлы сүзләрең жәлләмә,
Яратуыңны сизим.

Күзләрең гел янсын шулай,
Миңа караган саен.
Синнән җылылык аламын,
Тик синең хакта уем.

Бары мине җаныкаем,
Йөрәк түренә үткәр.
Кайларда гына булсаң да,
Күңелем сине көтәр.

Кызык кешеләр.
Кайчак без – кызык кешелэр,
Бер-береңне сөйлибез.
Янәсе ул начар дибез,
Үзебезне белмибез.

«Бигрэк гыйбрэт бәндә бит ул,
Киенә дә һич белми.
Ямьсез аның кыяфәте,
Ничек соң йөзен күрми?»

«Кара, шыксыз, күзе нинди,
Ә аягы кәкере»
Үзебезне белмибез бит,
Булсак та без бөкере.

Ансат кына фикерлибез,
Кеше хәлен белмичә.
Үзебезне башта күреп,
Өйрәник без, яшәргә.