Керәшен җырулары

Һәр авылның үзенең җыруы, уен көйләре булган. Әле хәзерге вакытта да уен көйләрен һәм җырларын хәтерләгән түти-әбиләрнең ни кадәрле дәрт, моң белән җырлауларына таң каласың.

Актый калфак белән сары чачак
Маңгай чәчләреңне капласын.
Бер битең – ай, берсе – кояш,
Яман җилләр какмасын,
Яман күздән ходай сакласын

Ташкирмәннең чишмәсе 
Ага микән боз булып?
Калфак киеп, чачак бәйләп,
Йөреп калдым кыз булып.

Сүрәкәләр чиктем киргесез,
Күреп чиккәннәргә биргесез.
Сайлап ярны мин сөймәдем,
Сайлап сөйгәннәргә биргесез.

Сүрәкәләр чиктем исәпләп,
Дүртти почмаккаен пичәтләп.
Әйтәсе сүземне әйтми калдым,
Алдагы көнемне исәпләп.

Кәсилә ли бауларың көмеш булса,
Саласың ла килмәс муеныннан.
Сөйгән ди ярларың гүзәл булса,
Чыгарасың килмәс куйныңнан.