Авылны шәһәргә алыштырмыйм

- Егетем, өйләнешкәч, авылда калабыз, шәһәрдә яши алмыйм, монда тормыш итүе дә җиңелрәк, ди. Теләсәм дә, теләмәсәм дә миңа авыл хатыны булырга туры киләчәк, чөнки мин аны яратам, - ди кызларның берсе. Икенчесе аңа җавап итеп:
- Авылда яшәвемне күз алдына да китерә алмыйм. Сайлаган һөнәрем дә авыл җире өчен түгел. Авыллар бетү ягына бара бит. Минемчә, анда акыллы кеше төпләнеп калмый хәзер. Кайтып ял итәргә, яшелчәсен үс-терергә авылда йортың булу яхшы инде, анысы. Әллә нигә бер килгән концертны көтеп, кибетнең ачылуын саклап, кышын юньләп ачтырылмаган юлга, кайтмаган медикаментларга ышанып ятып булмый бит инде!
Кызларның сүзләре мине уйланырга мәҗбүр итте. Әйе, һәркем үзенчә уйлый, һәркемнең үз дәлиле. Ләкин кызлар бер нәрсәне оныта кебек: авылда да, шәһәрдә дә җиң сызганып эшләргә кирәк. Авылда күбрәк физик хезмәт хәлдән тайдырса, шәһәрдә мораль яктан арасың. Мин, мәсәлән, авылның һавасын, андагы тынычлыкны бернигә дә алыштырмас идем кебек...