Никифор Тукмачев: «Таңнарга карап таң калам»

Авылым исләрен сагынам

Авылларның җырга күчкән
Иртәсе бар, киче бар.
Кабатланмас, җанга якын
Авылның үз исе бар, —

Кара мунча исләре бу,
Чапкан печән исләре,
Яңа ипи исләре бу,
Кайткан көтү исләре.

Шушы исләр җаныбызга,
Каныбызга сеңгәндер,
Авыл исләрен сагынган
Мин түгелдер, бердәнбер.

«Деревенщина» дип, кайчак
Чит итүчеләр булды.
«Син — тумыштан колхозчы», — дип
Кимсетүчеләр булды.

Яратмаган яратмасын,
Яратканнар табылыр...
Хушбуйларга алыштырмам
Авыл исен, барыбер.

Таңнарны без күрсен өчен...

Таңнарга карап таң калам,
Бездә таңнар ал икән.
Бездәгедәй алсу таңнар
Башка җирдә бар микән?

Ал таңнарны каршы алдым,
Шөкер, бәхет бар икән.
Ал таңнарга карап тору
Йөрәгемә ял икән.

Болытларга кояш нуры
Иң беренче төшәдер.
Сабыйлар йөзенә ал төс
Шул таңнардан күчәдер.

Яфракларда бөрчек-бөрчек
Татлы тамчы — бал икән.
Бәхетеңне табыйм, дисәң,
Туган җирдә кал икән.

Әйтегезче, кемнәр белә,
Таңнар нигә ал икән?
Әллә анда әтиләрнең
Кан төсләре бар микән?

Таңнарны без күрсен өчен
Алар шәһит киткән бит.
Кан коеп җир сугарган чор
Күптән түгел икән бит...

Фото: Фирая Моратова