Елена Григорьева: «Кагылмагыз ялгызларга»

Кагылмагыз ялгызларга

Ялгызларга саксыз кагылмагыз,
Авыр сүзләр әйтеп кимсетмәгез.
Чарасыздан үрсәләнгән җанны
Үпкәләтеп кабат үксетмәгез.

Телгәләнеп беткән бер йөрәкне
Тагын ничә телем телеп була!?
Бәгырь ташы тузгып уалганга
Һичкем түзмәс, хәтта таштан кыя!

Кыйнамагыз мең кыйналган җанны,
«Калдык» диеп мыскыл сөйләшмәгез!
Ат күтәрмәс йөкне тарта Ялгыз,
Көч сынашу көлке-көрәшмәгез!

Кузгатмагыз тынган гарасатны,
Уятмагыз сыкрау, әрнүләрне.
Күкләр күрә сезне - оялыгыз!
Төшмәс микән ятим рәнҗүләре!?

Ялгызлардан көлгән этләрне дә
Җир күтәрә - Ходай алсын хакын!
Яшә кимсенмичә, күтәр башың!
Горур бул, син, мәгърур Ялгыз хатын!