Могҗизалар көтеп яшим

Яңа ел алдыннан үткән гомеремне бер кат күздән кичереп утырдым әле. Кара: тормышымда тамырдан борылыш ясаган иң әһәмиятле вакыйгаларның күбесе шушы яңа өметләр, якты хыяллар алып килүче Яңа ел киче белән бәйле икән бит.

Хәтеремдә: миңа ике-өч яшь булгандыр, җиде төн уртасында әни уятып: "Кызым, тор, күрмичә калдың инде, өйгә Кыш бабай кергән иде, сине дәү, матур, акыллы кыз булып үссен дип теләде, менә күчтәнәч тә калдырды," - дип, кулыма олы пакет тоттырды. Ә анда ниләр генә юк: йомшак уенчык куян, мандарин (хәзер дә әлеге җимешне кибеттә күргән саен шул серле төн искә төшә), конфет, прәннекләр... Үскән саен Яңа ел төнендә ул юмарт, бәхет-шатлыклар гына алып килә торган, хикмәтле бабайны үз күзләрем белән күрәсе килеп, Чыршы төбендә саклап утырсам да, ул әти-әни белән генә сөйләшеп чыгып китә иде. Беренче сыйныфта укыганда, Чыршы бәйрәменә әни мине Кремль итеп киендерде. Кесәдәге батареяны чыбыкларга ялгап куюым була, башня-башлыгымдагы йолдызда ут яна, түшемдәге сәгать курантлардай суга башлый. Шаккаттылар. Шигырь дә сөйләдем. Беренче урынны алдым. Кыш бабай мине бик мактады. Бу, әлбәттә, минем күңелгә хуш килде, аның отличникларны, үрнәк тәртиплеләрне, җәмәгать эшендә актив катнашучыларны аеруча яратуын аңлап алдым. Гомерем буе шундый булырга омтылдым.

1988 елның 30 декабрендә Степан белән туебыз булды. Җырлы-биюле керәшен туе - үзе бер тамаша. Ябалактай ап-ак карлар яуган ул сихри кич әкияттәге кебек истә калган.

...Кунакханәнең бишенче катында кечкенә генә бүлмәдә өчәүләп яшәп ятабыз. 1992 елны каршылаганда Степан хыялдагы йортының рәсемен ясап куйды. Ике катлы коттедж. Ссуда алдык. Акчаны кая куярга? Ул вакытта илдә үзгәртеп кору еллары, кибетләрдә шар тәгәрәтерлек, берни юк. Степан эшендә төсле телевизор откан. Товар булып торып торсын, бәлки сатарбыз, төзү материалларына алыштырырбыз дигән уй да бар. Тартмасыннан чыгарды, тоташтырды. Ул арада Алисабыз яслесендә торып баскан, авызыннан соскиен тартып алды да, телевизорга карап: "Матю-юй", - диде. Матурлыкны сабый да аңлый шул.

Тиздән безгә бер бүлмәле фатир бирделәр. 1994 елның декабрендә ләкләк гаиләбезгә икенче кызыбызны калдырып китте. Үсәбез. Хәзер аларның Кыш бабайны үз күзләре белән күрәсе килә, Яңа ел бәйрәмнәренә гади Кар бөртеге булып кына түгел, Принцесса, Тылсымчы, Фәрештә булып киенергә яраталар...

1998 елның беренче январе таңы. Ишегебезне кемдер дөбердәтә. Сәгатькә карыйм: иртәнге дүрт. Сеңлем машинасы белән һәлакәткә очрап, реанимациягә эләккән. Диагноз коточкыч: умыртка баганасы сынган, арка миенә зыян килгән, гомер буе урын өстендә хәрәкәтсез ятачак, диләр. Шул көннәрдә ике кызым да югары температура белән больницага эләкте. Степан энесенә Мәскәүдә операция ясатып йөри... Бәла-каза килгәндә, капкаңны каерып ач, диюләре хак. Тиз аңладым: "слезами горю не поможешь", җәлләп утырып кына берни дә үзгәрми, үзеңне аямыйча, кулдан килгәнчә ярдәм итәргә, соңгы сулышка кадәр көрәшергә кирәк. Башыңа төшсә, башмакчы буласың... Сфинкс кошы көлдән яңадан яралган кебек, тормышның төбеннән өр яңадан күтәрелдек. Аллага шөкер, Миләүшәбез таяк белән йөри, үз көнен үзе күрә. Мәлҗери башласак, безне дә рельска тиз бастыра. Авырлыкларга беркайчан, беркайчан да бирешмәскә, сынмаска, сыгылмаска, чыгу юлын тапканчы тырышырга кирәк. Кешеләр Җир йөзенә бәхет өчен, изге гамәлләр кылырга яратылган. Зарланганга зар ябыша, шөкер итеп яшәсәң, бәхет өстәп-өстәп килә. Явызлыкны яхшылык барыбер җиңә.

Өебезне дә салып бетердек без, 2004 елның иң салкын Рождество кичендә күченеп, беренче төнне кундык. Хыяллар да тормышка аша!

Һәммәбезгә хәерле, бә-рәкәтле гомерләр телим. Тормышны яңа ак биттән башларга беркайчан да соң түгел. Күңелләрдә дөньяны алгарышка илтүче хис-тойгылар - өмет, ышаныч, мәхәббәт беркайчан да сүнмәсен, Ходай ташламасын! Яңа ел белән!

А.СПИРИДОНОВА,

Мамадыш