Йөз ел элек тукылган бистәрне кадерләп саклыйлар

Безнең Ленино авылында керәшеннәр дә, руслар да яши. Совет чорына кадәр аны Түбән Никиткино дип йөрткәннәр. Әни дә, тятя да керәшен булса да, мәктәптә русча укыгач, үз телемне начар беләм. Әни үзе дә мәктәптә рус теле укытты.  Хәзер мин лаеклы ялда, “Сүрәкә” фольклор ансамбленә йөрим. “Туганайлар” газетасында элгәредән калган тәре алъяпкычлары, бистәр рәсемнәрен карап барам. Үзем дә күптәннән язарга җыенып йөрсәм дә, шушыңа кадәр җитешә алмадым. Бездә дә бер гасыр элек тукылган бистәр бар. Аны миңа каенанам Екатерина бүләк итте. Ул  бистәр иремнең әбисе Анастасия Кузьмичеваныкы. Аны үткән гасырның егерменче елларында үзе тукыган. Анастасия Елисеевна элек Югары Никиткино дип йөртелгән Тубылгы тау авылыннан булган. Йөз ел элек тукылган булса да, чигешенең җетелеген җуймаган бистәрне без кадерләп саклыйбыз.