Мужик белян бер купис

Уналтынчы жылларда, октябернен айында

Купис керя бер ауылга, туктый мужик жанына;

Ӱзе сӧйлӧй, ӱзе кӧля, жук сюзенен жайы да.

купис: – Ник торасыҥ начар ӧйдя, ник салмыйсыҥ

ташпулат?

Сал ташпулат, жик журга ат, шул чакта булыр рахят.

мужик: – Синеҥ кызыл пулатыҥ, минем борай зуратым,

Исем китмей рысагыҥа, исян булсын туратым.

купис: – Жир сукалау иген чячеӱ – шул гына бит сагышыҥ,

Кӧнӧ-тӧнӧ син эшлейсеҥ, кая табкан табышыҥ?

мужик: – Синеҥ макяржя табышыҥ –

минем бер жир арышым.

Жукка гына мактанасыҥ, алдау синеҥ бар эшеҥ.

купис: – Алдау булса, урлау тӧгӧл, эшлей минем ӱз башым,

Ситсы тауар очы белян, кибет тулы калушым.

Иртя котлет, кӧндӧз жаркой, минем ашаган ашым.

мужик: – Синеҥ булса калушыҥ, минем дя бар чабатам,

Мин булмасам ач каласыҥ, мин бит сине ашатам.

купис: – Муллабыз бар, пубыбыз бар, сезне алдаб торорга;

Артык малларымны бирям, чиркяӱ-мячет корорга.

мужик: – Житяр багыт, аҥнар калык сезнен алдаб торганны,

Хайля белян маллар жыйыб, чиркяӱ-мячет корганны.

Ф. Купцов “Кызыл ӓлям”, 18 август 1921 жыл

Фото: mirror7.ru