Янсуар авылыннан Николай Макаров: «Көтү дә көттек, җир дә сөрдек»

«Миңа 8 яшь булганда, Бөек Ватан сугышы башланды, – дип искә ала Николай дәдәй, – Әти 1941 елның августында фронтка китте. Барлык эшләр дә безгә калды, олы бала буларак, бигрәк тә миңа. Без Анастасия түти белән көтүче булып, авылның сарык көтүен көттек. Шулай ук, кыр эшләрендә катнашырга туры килде. Җир сөрдек, чәчтек, уңыш җыеп алдык. Беренче ярдәмчеләребез атлар, үгезләр иде. Ашлыкны Балык Бистәсе элеваторына ташыдык. 1945 елның 9 маенда, төнлә басуда эшләгәндә, колхоз рәисе килеп, сугышның тәмамлануы турында шатлыклы хәбәр җиткерде. Еллар узса да, мин ул кичне гомер буе онытмыйм. Әкренләп туган якларга фронтовиклар кайта башладылар. Шул елның көзендә әтием дә өйгә кайтты».

Николай ат караучы булып эшли. Алар карамагында 150дән артык ат була. 1952 елда армия сафларына алына. Ул Красноярск краенда 3 ел да 3 ай хезмәт итә. Туган авылына кайткач, яңадан яраткан эшенә урнаша, ә 1970 елларда үгезләр фермасына күчә. 46 ел хезмәт стажы булган Николай Макаров районның алдынгы терлекчеләреннән берсе була. Ел саен алдынгылар слетында катнаша. ВДНХның көмеш һәм бронза медальләре һәм башка күп кенә бүләкләр белән бүләкләнә, «Хезмәт ветераны», «Коммунистик хезмәт ударнигы» исемнәренә лаек була.

Хатыны Матрена Павловна белән ул авыл клубында таныша. 1960 елда өйләнешеп, 5 бала үстерәләр. 2006 елда Матрена түти бу дөньядан китә. Хәзерге вакытта Николай Борисович Питрәчтәге улларында яши.