Елена Григорьева-Даниловадан тагын бер иҗат җимеше

Аның шигырьләренең үзәгендә кеше, аның әхлагы һәм тәрбиясе тора. Яхшылык һәм явызлык сыйфатлары да чагыла. Туган якка, якыннарга мәхәббәт бөркелә торганнары да шактый

КӨТӘРМЕН

«Көттеңме?»-диярсез: көтәрне көткән бар!
Елларым сәгатьләп, минутлап сүткән бар!..
Яшьләрем, бугазга төенләп, йоткан бар;
«Таптыңмы?»-диярсез: китәрне тоткан бар!

Көтәрмен! Көткән бар! Китмәгән үткән бар!
Үпкәмне, юмыйча, йөрәктә йөрткән бар...
Буралап өйгәнне, чыралап ваткан бар;
Бер эзләп тапканны, югалтып- тапкан бар!

Йозаклап бикләнгән ишекне ачкан бар;
Белмәгән, җиде ят ишеген каккан бар;
Ябылмас ишекне,
шартлатып, япкан бар...
«Көзге дә танымас үзем» нән качкан бар!..

«Чаккан» ны, үзеннән катырак, чаккан бар;
Онытыр мәлләрне, учаклап, яккан бар;
Ялкыннан ташкынга ташланып аккан бар...
Бәхетем көтәргә хакым бар!.. Баккан бар!

КЕЧЕ ДӘҮЛӘТ

Безнең өйдә тыныч, рәхәт:
Шундый җылы...Яз кебек!
Кояш, үзе, өйгә кергән-
Елмаеп тора, көлеп!

Әби-бабай, өлкән буын:
Кем бар алардан дәү(е)рәк?!
Бер йодрык булып яшибез,
Безнең өйдә бер Дәүләт!

Әти- әнидән дә көчле
Кем бар тагын дөньяда?!
Беркемнән дә курыкмыйбыз
Әти-әни булганда!

Энем белән без кечкенә-
Эшкә, җитми яшебез...
Өлкәннәрдән яклау тоеп,
Кайгырмыйча, яшибез!

Һәммәсе үз урынында:
Өлкәне дә, нәни дә!
Зур, дәү илдә, бер кечкенә
Дәүләт безнең гаилә!