Дөресен сөйләшегез

Эй, äдям уллары, чыннаб дӧрӧснӧ сӧйляшсягез, дӧрӧс тикшерегез.

Кюҥелегездя законсызлык кыласыз шул, кулларыгыз жирдя дӧрӧссӧзнӧ ӱряляр. 

Жазыклылар тыумыштан ук жат булдылар; корсактан ук саташтылар, жалган сӧйляштеляр. Аларныҥ жарсыуы — жыланныкы кюк, колагын тыккан саҥрау аспидныкы кюк. Иҥ оста сихырче сихырлягян чагында, ул аныҥ сихырлягян сюзеня бирешмей. Алла аларныҥ ауызларындагы тешлярен жимерер, Ходай арысланнарныҥ теш казналарын уатыр. Агыб ӱтя торган сыу кюк, алар жукка чыгарлар, халляре беткенче жяясен киейреб торор. Балауыз эрегян кюк бетярляр; ӧсляреня ут тӧшкяч, алар кояшны да кюрмягянняр. 

(Усаллыклары) чянечкеле агач кюк кечкенядян дяӱ булгынчы, (Ходай) ачыуы белян аларны терелей жукка чыгарыр. (Ходай) кайтарганны кюргяч, гадел кеше сӧйӧнӧр, жазыклыныҥ каны тюгелягнне кюргяч, кулын жыуар. 

Шул чакта кеше äйтер: «Алай булгач, гаделгя сӧйӧнӧч бар икян, жирдя аларны тикшереӱче — Алла».

«Псалтирь» дан алынды.
(Казан, үзәк типография, 1914 ел).