Һәрьяктан сокланырлык карендәшебез

Аның ЯЛКЫНЫ

Давыллардан көчлерәк...

Янган утны басып була -

Сөю утын басар өчен

Күп түземлелек кирәк...

Мәхәббәтнең гыйшык уты

Яшен уттан яктырак.

Аның уты узып китми,

Яшен кебек ялтырап...

Мәхәббәт ул -

Яз сулышы,

Яшь йөрәкне кузгата.

Хыял бишегенә салып,

Якты хисләр уята.

Әдәпсезләрне сихерләп,

Матур итеп сөйләтә...

Саф аң кертә,

Батырлыкка өнди,

Яхшылыкка өйрәтә.

Дан җырлыйбыз мәхәббәткә,

Алданабыз ләкин кайчак

«Кабахәткә».

Мәхәббәт ул - «кире шайтан»,

Үз итә ул чирләрне:

Кара тәнме,

Сары тәнме,

Урысмы син,

Типтәрме...

(Төкерә ул кануннарга.)

Ирек кошы булып оча,

Танымый ул чикләрне...

Гыйшык уты исә

барыннан да яман:

Чаткылары куна башта

Яшь талга...

Аннан менеп китә

Кыя тауга...

Ташкын суы булып ага да ул,

Яшь колындай шашып чаба ул,

Җан сөйгәннең

карашларын әзләп,

Җиһан-йолдызларга бага ул.

Ай нурымда тәрәзәгә чиртеп,

Карт йөрәкне кага ул.

Адәмнәрнең җан куенында

Мәхәббәтнең гыйшык уты

Менә шулай яна ул.

Ана мәхәббәте

Ирләр гыйшкы мәңгелекме?

Юк, булмастыр...

Ул син әнкәй -

Саф хисләрнең солтаны...

Сөю-мәхәббәт антына

Синең кебек тугрылыклы

Юк һичкайда булганы.

Газиз балаң ерак китсә,

Бәгыреңә сагыш тулып

Кайный синдә илереп.

Кайтыр, диеп, күзең төбәп,

Көн дә, төн дә тәрәзәгә

Син карыйсың тилмереп.