Карендәшебез Никифор Тукмачев Яңа ел шигырьләре

Иске елны озатканда

Гомер үтә...

Тагын бер ел китә,

Гомер түгел, яшьлек жәл  менә.

Яшьлегемнең тагын бер мизгеле

Тарихларга китә мәңгегә.

Хыялларым,

Ашмас хыялларым

Аерылып кала...

Әй, гомер...

Сагышларым

Һаман үзем белән,

Алар гына калмый, барыбер.

Мин сагышсыз,

Моңсыз булыр идем.

Хәер, юк, кирәкми ул язмыш.

Юкса, нишләр идем,

Ярый әле,

Моңсыз булмаганмын мин ялгыш.

Яңа ел бураннары

Тормыш сукмакларын үтәм,

Көннәрен саный-саный.

Гомер йомгагымны сүтәм,

Күңел һаман сабый.

Теләкләрем, яңа елда

Карлар булып очыгыз!

Иң изге газиз җаннарны

Сез мин булып кочыгыз!

И.Яңа ел, яңа бәхет,

Яңа хыял, яңа кар...

Кемгә яшьлек, кемгә шатлык,

Ә миңа тик сагышлар...

Сагышларымны күмәрме

Яңа ел бураннары?

Гомер үтә – карлар булып,

Чәчеңә куналмадым...

Яңа елда бөтен дөнья

Яңалык белән тулук.

Кайгыларым, сагышларым,

Уйларым шул ук.

Аз кебек

Яңа елда теләкләрем

Ак карлардан да актыр.

Яңа елларны каршы алам

Инде ничәнче тапкыр.

Ничәнче кат дулкынланып,

Яңа елга керәм мин.

 Ничәнче кат бар дөньяны

Ак хисләргә күмәм мин.

Бәлки, гомернең көзедер,

Миңа һаман яз кебек.

Чәчләр күптән агарса да,

Үткән гомер аз кебек.

Никифор ТУКМАЧЕВ