Арыу Жыйын изге ата Серафимь Саровскiйне искя ала

Ололой торган тропарь:

"Эй изге äтей! жяш чагыҥнан бирле син Христосны сöйгян, Бер Аҥар гна кызмят итеӱеҥне кюҥелеҥ белян теляб, буш урында туктаусыз теляктя, кызмяття торган. Жыуаш кюҥелеҥ белян Христоска жараулы булыб, Алла Анасыныҥ сöйöклö сайлаганы син булган. Шуҥар кюря сиҥа жырлаб äйтябез: эй изге Серафимь äтей! телякляреҥ белян безне коткара кюр".

Даннау:

"Эй жараулы ата Серафимь, Сине данныйбыз, эй монахларны öйрятеӱче, эй пяриштяляр белян сöйляшеӱче, Сине исебезгя алыб кадерлейбез".

Эй Рясяй жактырткычы, изге атабыз Серафимь, без öчöн Ходайга эйнял, жаннарыбызны коткарсын ыйы.

Аминь.