Нина Тимофеева: “Туганайлар” газетасын алган көнне йортыбызга олы кунаклар килгәндәй була”

 – “Туганайлар” газетасын алган көнне йортыбызга олы кунаклар килгәндәй була. Башта барлык битләрен карап чыгам. Әле укымыйм, газета белән очрашу минутларын озаккарак сузарга тырышам. Вак-төяк эшне бетерәм дә җайлап кына газетаны карый башлыйм. Иң элек, газетаның беренче битендәге ару хәбәрләрне укып чыгам.

Икенче бите – рәсмирәк, хезмәт алдынгылары, дәүләт бүләгенә ия булучылар турындагы хәбәрләргә күз төшергәч, күңелдә үзебезнең керәшеннәр белән горурлык хисе уяна.

“Белемнек”не кат-кат укыйм. Рәхмәт, дини бәйрәмнәр турында язылган. Хәзер тизлек заманы – мәктәптә балалар да укыткач, барысына да җитешеп булмый. Ә болай, “Белемнек” тәге язмалардан кайсы көнне нинди дини бәйрәм икәнен белеп торабыз.

Газетада төрле районнарда яшәүче карендәшләребезнең шигырьләре дә басыла. Керәшеннәргә багышланган кичәләр, бәйрәмнәр уздырганда, ул шигырьләр ярап куя. Миңа иң ошаганы, “Туганайлар”дагы язмаларда үзебезнең керәшен сүзләренең дә булуы. Аларны укыгач, үземне сабый чактагы авылга кайткандай хис итәм. Рәхмәт, сиңа, “Туганайлар”, көтеп алган кадерле кунагыбыз булып, вакытында килеп тор.

Газетага язылучылар арасында бүләк уйнатуда да катнаштым, чәйнек оттым. Хәзер шул истәлекле чәйнектән чәй эчә-эчә, “Туганайлар”ны  укыйм, – ди ул.