Егор Уткин: “Кырлар сәламе”

Кырларым

Гомер итү кырны кичү түгел...

Теләмимен эзсез узарга.

Кырларда мин сызган буразналар

Җирдән айга җитәр сузарга.

Буразнадан кердем бу тормышка,

Шунда үстем, шунда чыныктым.

Туфракны мин тирем белән ашлап

Йөрәк хисем белән җылыттым.

Иген генәме соң, бу җирләрдә

Бәхет үзе үсә каерылып.

Шуңа микән һава җитми кебек,

Кырларымнан торсам аерылып.

Башак шавы

Дымлы буразналар буйлап

Уйнап йөргәндә эш юктан,

Шаян җил игенчеләрдән

Гаҗәеп матур җыр откан.

Җил җил инде: сер сакламый,

Гел сөйләп йөргән бу хакта.

Көйләгән җырны каенга,

Моңаеп торган усакка.

Уҗымнар шыткач, аларга

Өйрәткән ди, тулы килеш...

Башак шавы – игенченең

Язгы дәртле җыры имеш.