Элгәре керәшеннәр ничек сөйләшкән (3нче бүлек)

1876 елда Казан император университеты типографиясендә басылган сүзлектә урын алган керәшен сүзләренең кайберләрен бирүне дәвам итәбез. Ул заман керәшеннәре сөйләмендәге сүзләргә, аларның әйтелгәнчә язылышына да игътибар итегез. Үз ягыгызда хәзер ничек сөйләшәләр, анысын да чагыштырып карагыз... 

Жыл – ел;
Жылаш – кем беләндер бергәләп елау;
Жылык – туену;
Жылыктыру – туйдыру, теңкәгә тию;
Жымыя – елмая;
Жыпшык – бозлавык;
Жырламсырау – көйләү;
Жырлатучы – җыр укытучысы;
Жюпля – кабатла;
Жядяс – ядәч;
Жыуан – юан, таза;
Жыуату – тынычландыру; юату;
Жыуышу – бергәләп юу;
Жыйын – җыелыш;
Жымыя – елмая; Жюкя – юкә;
Жюляр – юләр, исәр;
Жюн – 1) тәртип, 2) арзанлы;
Жюпля – кабатла;
Жюткерек – ютәлләү;
Жядяс – ядәч;
Жякяӱ – Яков;
Жянче – из, төй;
Жяня – тагын;
Жяняшя – янәшә;
Жяш – 1) күз яше, 2) яшь, 3) (ничә) ел.
 

1нче бүлек
2нче бүлек

(Дәвамы бар).