Көлке килә, көлке...

– Кадерлем, туган көнеңә нәрсә бүләк итәргә?
– Әлбәттә инде, чәшке тун!
– Җәй көне нәрсәгә сиңа тун?
– Кышка бәлки без синең белән ачуланышып аерылышырбыз. Мондый җүләрне тагын кайчан табам әле.

Акыллы хатын иреннән һәрвакыт киңәш сорый, ләкин бу киңәшне ул беркайчан да тотмый, чөнки дивана түгел...

Врач – авыруга:
– Тартасызмы?
– Юк.
– Эчәсезме?
– Юк.
– Кирәкми минем өстән авыз кыйшайтып утырырга, барыбер нәрсә дә булса табачакмын.

Табиб авыру хатынны карагач иренә:
-Хатыныгыз миңа ошамый.
Ир көрсенеп:
- Миңа да ошамый ул.

Көтмәгәндә кунаклар килеп керә, хуҗабикә тиз генә бәләкәй улын кибеткә җибәрә.
-Медунок-конфитен алып кер!
- Шулай дип аталамыни?!
- Әйе!
- Шулай дип сорыйммени???
- Әйе!!! Бар тизрәк!
- ????
Бала бик усалланып кайтып керә:
- Бөтен кибет тәгәрәп көлде, "Между ног" конфитен сораганга...

Ике бабай апка төбендә утыралар.
- Минем көчем яшь чакта нинди булган, әле дә шулай, бер дә үзгәрмәгән.
- Ничек инде алай?
- Әнә, күрәсеңме, таш тора... Яшь чакта да күтәрә алмый идем мин аны, әле дә күтәрә алмыйм.

-Ирегез кайда эшли?
-Аракы заводында, инде өч ел.
-Ошыйма соң үзенә?
-Белмим, әле кайтып күренгәне юк.

- Ирләр акыллыракмы, әллә хатын-кызлармы?
- Әлбәттә хатын-кызлар, нинди хатын-кызның аяклары матурлыгына карап, ир сайлаганын күргәнегез бар.

Суд бара. Судья сорый:
- Ул сезгә нинди максат белән сукты?
- Ул максат белән сукмады, иптәш Судья, көрэк белән сукты.

Бер профессор үзенең коллегаларына сөйли:
-Төш күрәм, имеш мин студентларга лекция укыйм. Уянып китсәм, чынлап та лекция укыйм икән!

- Без хатын белән күгәрченнәр кебек яшибез, әле беребез очып чыга тәрәзәдән, әлеикенчебез...