Егоровларның керәшенчә туе ничек үткән?

– Сергей мине сорарга, шундый күп күчтәнәчләр алып, туганнары, дуслары белән килгән иде. Питрау таңында мин Талкыш авылына килен булып төштем. Өйдән көне буе кунаклар өзелмәде. Безнең өчен икеләтә бәйрәм булды. 30 июльдә туй ясадык. Өч көн бәйрәм иттек.  Керәшен туе, чыннан да, зур бер опера икән. Татар атнасы (пятница) көнне яшьләр җыелды, суббота һәм атнакөндә өлкәннәр котлады. Понедельник күрше­күлән, авылдашлар җыелды. Ике атнадан кыз ягында ике көн туй ясадык. Ул вакытта туганнар туйга аш белән килә иде. Туй күтәрешү дип атала иде ул. Туйга кадәр егет ягында өй киендердем: яңа тәре алъяпкычлары, челтәрләр, бистәрләр элдем. Туй вакытында бирнә чыгардым. Түшәк, урын­җир, өй кирәк­яраклары белән тулган сандыкны, җола буенча, ир ягы сатып алды.  Көз көне “сарык бирү” бәйрәме булды. Бу көнне кызның ата­анасы ир ягына тере каз яки сарык бүләк итә. 

 Кызларыбыз тугач, бәби туйлары булды. Балага бер яшь тулгач, бәби ашы алып килгән хатын­кызларны “кечтинә”гә чакырып сыйладык. Бу көнне дә кунаклар бүләк белән килделәр, – дип сөйләде Вера.

Егоровларның бергә тормыш итә башлаганнарына быел Питрауда 28 ел була. “Питрау – безнең өчен гаилә бәйрәме дә. Ел да бу көнне, тәмле ашлар пешереп, туганнарны кунакка чакырабыз, яшьлек хатирәләрен искә алабыз. Гаиләбез ишле, туганнар күп”, – ди алар.

Кызлары Марина белән Анастасияне җола буенча кияүгә бирәсе килүләрен дә яшермиләр.  Ата-­анадан килгән җолаларны зур саклык белән, бик теләп балаларына тапшыралар Егоровлар.