Татарстаннын Ӓлмят – Зяй тӧбягендя жырлана торган стих

Тор индi, жаным, уян жокыҥнан
Вставай, душа моя, просыпайся от сна

Татарстаннын Ӓлмят – Зяй тӧбягендя жырлана. Голышева (Макарова) Любовь Сергеевнадан (1932 жылда туган) жазыб алынган буйынча
Стих распространен в Альметьевско-Заинском регионе Татарстана. Записан от Голышевой (Макаровой) Любови Сергеевны (1932 г.р.) в Альметьевске

Тор индi жаным, уян жокыҥнан,
Ÿкрiб жыларсыҥ, тiля Алладан.
Ÿлiм жакында, ишiк тöбӧндя,
Син äле жирдя, жазык iчiндя.

Кюр äле, жаным, ÿлiм жортоҥда,
Чалгысын тотыб, тора артыҥда.
– Iй куркыч ÿлiм, нишляб торасыҥ,
Кiмнi эзлiйсiҥ, жалт-жолт карыйсыҥ.

Äлi мин синi бiр дя кöтмядiм,
Кит кюз алдымнан, жалынам сиңа.
– Багыт ÿттинде син котылырга,
Килiб життiм мин, синi чалырга.

Ул нигя миҥа кюрiня микян,
Тöшöмдя микян, жаҥгышам микян.
Ахры жаҥгышыб, килгянсiҥ миҥа,
Китя кюр, диiб, жалынам сиҥа.

Äле мин синi бiр дя кöтмядiм,
Кит кюз алдымнан, жалынам сиҥа.
– Багыт ÿттинде син котылырга,
Килеб життiм мин, сине чалырга.

Кылган эшлярiҥ ÿзiҥнян калмас,
Жыйган байлыкны бiряÿ дя алмас.
Тiгi дӧнжядя маллар кирякмяс,
Жыйган малларын бiряÿ iйяртмяс.

Бу дӧнжялiктя кöннярiҥ бiткян,
Жауабка барыр багытыҥ житкян.
– Эй куркыч ÿлiм, тилмiрямiн мин,
Äзгя булса да жибяр минi син.

– Инде суҥ казер, котолалмассыҥ,
Алтын бирсяҥ дя, жолоналмассыҥ.
– Iй куркыч ÿлiм, тилмiрям сиҥа,
Бiр-икi кöннöк гумiр бир миҥа.

Жазыгым кюбкя ÿкрiб жылармын,
Жараулы булган iшляр кылармын;
Алла öйöндя кiляÿ итiрмiн.
Арыу жяшрiктян öлöш алырмын.

Минiм шануым бер Аллам гына,
Кючям дӧнжядян жаҥгызым гына.
Ÿлiм ашыга, iшiн кылырга –
Алла кушкан iш булырга тiйiш.

– Мин тiйiш булдым, монда килiргя,
Жаныҥ тянiҥнян айрыб алырга.
Мин килдiм синi, жуатам дiйiб,
Жылы тянiҥнi сыуытам дiйiб.

Шул сят эчендя зур эш кылынды,
Жаным тянiмнян айрылыб куйды.
 

Автор фотосы