Җыруларны барлыйбыз: Шуран көе

Шуран урамнарын, ай, үтәек,
Җәшелкәй дә җефәкләр, ай, сүтәек.
Җәшелкәй дә җефәк, җәштер җөрәк,
Җырламыйча ничекләр, ай, түзәек.

Җәш чаккайларым ла, ай, бар иде,
Киң урамнар безгә тар иде.
Шул киң урамнарны ла җаңгыратып,
Җырлап йөргән чаклар, ай, бар иде.

Урманнарга кереп лә сайлап алдым,
Балта сапларына, ай, элмәлек.
Гармуннар да алган булыр идем,
Җырлап чыгасыларны, ай, белмәдем.

Атлар да ла чапса, сикереп чаба,
Узса, җаулыкларны шул ала.
Акылларың булса, уйлап кара,
Бу дөнҗаларда кем кала?..