Никифор Тукмачев: Үзләре мохтаҗ булса да, акыл саталар бушка

Уены-чыны бергә 
Махмыр
Сукбай түгел, сәрхүш түгел,
Мин гап-гади бер кеше.
Яшьлегемдә мин дә таптым
Үз өлешем - көмешне.

Мин ул хәмер эчеп түгел,
Мәхәббәттән исергән.
Хәзер гомер буе шуның
Махмырыннан интегәм

Ничу делать 
Үзегез дә беләсездер-
Сөйләп тормыйм артыгын,
Врачка чиратта торып, 
Чирләп кайтты хатыным.
Баш әйләнүләрем беткәч,
Йөрәк бераз рәтләнгәч,
Врачка барырга уйлыйм-
Тәмам сәламәтләнгәч.

Уйлану
Төчерәк кирәктер дә бит,
Булдым ачы теллерәк.
Шуңадырмы, чын дусларым
Булды минем киерәк.
Юк, кирәк тә түелдер дә,-
Әйтәм туры сүз белән,
Туры әйткән туганына
Ярамасын да беләм.
Җәфаланам гомер буе-
Сүзем кыска һәм туры.
Үзгәрәлмим, ярдәм итми
"Үзгәртеп кору" чоры.

Бушка
Иң кирәкле әйберләрнең
Бәясе юк тормышта:
Үзләре мохтаҗ булса да,
"Акыл саталар" бушка.
Гөнаһсызлар
Бер гөнаһсыз адәмнәр бар
Этләренең каршында.
Әнисе картлар йортында,
Этләре - түр башында.