Керәшен җыруы: Туганайларыма

Башкайларымдагы яулыгымның, 

Бер почмаккайлары шәл түгел.

Сез туганайларым хакларына, 

Җыруым тугел, җаным җәл түгел.

Капка төпләренә көртләр өйгән, 

Җирән атлар җигеп кем килгән.

Карагызчы, безнең туганнарга,

Кабан буйларында бер дигән.

Туганаем, туган дигән чакта,

Туладыр ла минем күңелем.

Сез туганайларым килеп кергәч,

Бигрәк була минем күңелем.

Урманнарга керсәң, сызгырып кер,

Селкенмәгән агач калмасын.

Йөргән җирләреңдә яхшылап йөр!

Сокланмаган кеше калмасын.

Урманнарга керсәм исем китә, 

Элмәләрнең иелүенә.

Үзләремә үзем исем китә,

Сезне күреп сөенүемә. 

Урманнарга кердем мылтык алып, 

Киек җәнлеккәйләр ауларга.

Нинди генә җыру җырлыем икән, 

Туганайлар күңелен яуларга.