Албайдан 52 ел бергә гомер итүче Мишуриннар: «Тату яшәр өчен игьтибар, ярату кирәк»

Албайда тигезлектә яшәгән парлар да шактый. Шундыйларның берсе – Мишуриннар гаиләсе. Быел бу якларга командировкага баргач, аларга да керми китмәдек.

Чыгышы белән Казаклар авылыннан булган Нина түти терлекчелектә, заправкада эшләгән. Ә ире, Албай егете Иван гомеренең күп өлешен агроном булган. Мишуриннар 52 ел бергә тату гомер кичерәләр.

«Без, яшь чакта, очрашып йөреп өйләнештек. 4 кызыбыз бар. Кызлар булгач, уллар да була, 4 киявебез «әби-бабай» гына дип торалар. Бик матур яшибез, балалар атна саен кайталар, ярдәм итәләр, – дип сөйли башлады гаиләсе турында Нина түти.

Аларның танышу тарихы да кызык. 

«Иван дәдәгез белән очраша башлаганчы, миңа күрше хатыны аны «әйбәт егет, тырыш» дип, бик мактады, шуңа да аны сайлаганмындыр. Баксаң, ул күрше түти Иванга да мине мактап, бер-беребезгә димләгән икән. Аллага шөкер, бик уңдык. Беркайчан авыр сүз әйтешмәдек, аңлашып, бер-беребезгә юл биреп яшибез», — дип сөйләде хуҗабикә.

Сүзне Иван дәдәй дәвам итте:

«Элгәре бит авылда клубта оәатып кайтасың да, шуннан йөреп китәсең инде. Безнең дә шулаерак булды. Өстәвенә бер-беребез турында сөйләделәр.

Иван дәдәй дә аның сүзләре белән килешүен, мәхәббәтне саклау, арттыру өчен бер-береңә хөрмәт кирәклеген әйтте. «Тату яшәр өчен игьтибар, ярату кирәк» дип сүзләрен тәмамлады парлап гомер итүче Мишуриннар.