Артур Афанасьев: Әти-әниемне бик сагынам...

Артур Афанасьев Мамадыш районының Ташлыяр авылы егете. Гаиләдә өч бала – апасы, энекәше һәм Артур үсәләр. Язмыш сөеп кенә яшәмәгән аларны: егерме өч ел элек әтиләре Василий дәдәй, алты ел элек әниләре Венера ханым вафат булган. Артур башлангыч сыйныфны мәктәпкә йөреп укыган, бишенче сыйныфтан өйгә килеп укытканнар. “Бигрәк тә физкультура, тормыш иминлеге нигезләрен фәнен яратып укый идем. Башкалардан артта калырга тырышмадым”, – ди егет.

– Әти-әниемне бик сагынам. Әти үлгәндә миңа алты яшь кенә иде. Кечкенә булсам да хәтерлим. Бик оста гармунда, баянда уйный иде әти. Балаларны бик яратты, мине бигрәк тә яратты. Әнием дә бик игелекле иде. Фермада сыерлар сауды. Илле яше дә тулмады, үлеп китте

–Авылдан килгәч тә Мамадышның үзендә яшәүчеләргә ияләнүе бераз кыенрак булды. Урамда бармак төртеп узучылар, бигрәк тә балалар көлеп карый иде. Әмма мин күңелемне төшермәдем, хикмәт буйда түгел бит, иң мөһиме күңелең яхшы, йөзең ачык булсын. Сәхнә киемнәремне заказ белән тектерәләр. Көндәлеккә кия торганнарын да Казаннан заказ биреп тектертәм. 32-36 размерлы аяк киеме киям.

Шат күңелле, һәркемгә ачык күңелле Артурның дуслары да бик күп. Сәламәт булып та күңел төшенкелегенә, ялкаулыкка бирелгән, эчкечелеккә башын салган бик күпләргә үрнәк бу кыска буйлы егетнең активлыгы.