Үзе нечкә хисле, үзе усал...(10 январь – Ямаш Игәнәй туган көн)

И Каләмем!

Сиңа соңгы үтенечем:

Җаннан күчер

Ак кәгазьгә бөтенесен!.. - дип яза ул.

Аны авылдашлары да, каләмдәшләре дә сагынып искә алалар. Алар күңелендә Ананий дәдәй сабыр, гадел, игелекле зат булып яши. Нечкә хисле шагыйрь итеп кенә түгел, ә таләпчән публицист буларак та хәтерли аны укучы. Шагыйрь поэтик тел белән үтә җитди мәсьәләләрне күтәрә. Шундый шигырьләреннән берсе белән танышыгыз.

Нәрсә булды сиңа, адәм заты?

Бер-береңне, адәм, үтермә, дип,

Күпме сөрән салдым дөньяга мин.

Ә син исә дөнья бәяседәй

Асыл киңәшемне тыңламадың...

Мин бит сиңа үз сүземне түгел,

Ходай сүзен бары кабатладым.

Син кыясың һаман адәм җанын,

Һәм коясың сабый бала канын.

Нигә соң син вәхши кыланасың,

Телеммени юкка телгәләвем?..

Җаным өзгәләнә күрә торып,

Колакка да сүзем элмәгәнең...

Нәрсә булды сиңа, адәм заты,

Нигә ботарлыйсың туганыңны?

Бәлки синең нәселеңнән түгел,

Иблис алыштыргандыр каныңны?!

Һич юньлегә түгел, бетерүгә,

Адәм затын илтә канлы шөгыль.

Бугазыңа тәкъдир тотынганчы,

Тиз, каһәрле кәсебеңнән тыел!

Бер-береңне, адәм, үтермә, дип,

Күпме сөрән салмыйм, дөньяга мин.

Тик җан өзгәләнә, күрәм сүзем -

Колагына беркем элмәгәнен...

Быел март аенда Ямаш Игәнәйнең арабыздан киткәненә 20 ел була. Ике дистә ел элек язылган шигырьләренең бүгенге көн проблемалары белән тәңгәл килүенә шаккатырлык! Гүя Ананий дәдәй дөньяларның кай якка, ничек үзгәрәсен алдан белгән дә, шул турыда сөрән сала, чаң кала!

Әй, үткән гомер, диген... Әле кайчан гына ул, озын ак чәчләрен җилфердәтеп, каршы искән җил белән шаярып, Чаллы урамнарын урый иде...