Кумышкага карышы

Инде сугыш тукталды диб,

Сӧйӧнӧшӧб торойок.

Ӱзаралый тыныч тороб,

Жакшы киҥяш коройок.

Киҥяшебез ныгайыр, дим,

Кряшен бергя жыйылса,

Кряшеннярнен ӓрбере дя

Ӓшякедян тыйылса.

Ӓшякелек кӱбесенчя

Исреклектян буладыр;

Исрек кеше кюҥеленя

Начар уйлар туладыр.

Эй туганнар, эй иптяшляр!

Кумышка пешермягез,

Шул кагярле эчемнекне,

Ич берегез эчмягез.

Шул нястяне ташласак без,

Сӧйӧнӧрбез ӱзебез;

Ӓгяр шуннан тыйылалсак,

Ачылыр кюзляребез.

Кюзляребез ачылыб,

Жаҥа тормош башларбыз;

Элекеге нужалыкны

Ӓркайсыбыз ташларбыз.

Багыт инде кряшенняргя,

Жаҥа тормош башларга;

Кряшенняргя ӱтенямен,

Кумышканы ташларга.

Байыгыз да, жарлыгыз да,

Кумышканы пешеря;

Катыныгыз, кызыгыз да,

Балагыз да исеря.

Кумышка эчеб, исереб,

Жӧрмя, кряшен, тилереб;

Аҥ булыгыз суҥгы кӧннӧ

Тормас ӧчӧн тилмереб.

Фото: Marpeople.com

К.Степанов,  Сярдябаш ауылы, учитель. “Кызыл ӓлям” газетасы, 1920 жыл