Молитва Господня «Отче наш»

 На староногайском (половецком) языке:

«Атамыз, ким көктә сән, алгышлы болсун Сәниң атың! Канлыкың кәлсин! Болсун Сәниң тиләмәгиң, нәцик киң көктә, алай йәрдә! Күндәге өтмәкимизни бизгә бүгән бәргил! Дагы йазыкларымызмы бизгә бошаткыл, нәцик биз бошатырбыс бизгә йаман әткәнләргә! Дагы йәкниң сынамакына бизни курмагыл! База барца йамандан куткаргыл! Амен».

Переведена с византийского (новогреческого) языка по просьбе темника Ногая и опубликована в «Соdех Comanicus» в 1303 году.

Та же молитва на церковно-кряшенском языке:

«Әй, күктәге Атабыз, данны булыб торсын исемең Синең. Килсен падшалыгын Синең, җирдә дә күктәгечә булсын иркен Синең. Бөгөн көннек икмәгебезне бир безгә. Бурычларыбызны кичер, бездә безгә бурычлы булганнарга кичергән күк. Безне алданырга ирек җибәрмә; җаманнан коткар безне. Падшалык, кыуат, ололык гумергә Синеке шул. Аминь».

Приводится по переводу с церковно-славянского, осуществленному «Братством св. Гурия» при участии Протоиерея из кряшен о.Василия Тимофеева и опубликованному в 1891 г. в Казани.

Из книги М.Глухова "Судьба гвардейцев Сеюмбеки"

Фото: pravgolos.ru