Семья тег белән яңалыклар
-
СУД ЯСАГЫЗ МИҢА!
- Судить ит әле мине! Мин - Ромео, ул - Джульетта кебек. Синең әле безнең кебек матур парларны күргәнең дә юктыр. Үзебез башны югалттык. Миңа, дөресрәге безгә, ну аңа да инде... Нинага хөкем кирәк. Нина минем ... ни... яраткан кеше. Сөяркә генә түгел ул, белдеңме? Менә син хөкем ит!
-
Тырышлык – ашлы итә
Ниһаять, көннәр җылытты, карлар эреде. Авылларны җанландырып, тиздән көтү чыга башлар. Тик, кайчандыр урам тутырып кайткан малларның гына саны елдан-ел кими бара. Колхозлар бетеп, авылда эш калмагач, күпләр шәһәргә йөреп эшли. Терлек азыгы әзерләргә, мал-туар карарга вакыт калмый. Шулай да, башкаларга ияреп шәһәргә китмичә, абзар тутырып мал асрап тормыш алып...
-
Ата – беләк, ана – йөрәк
Минзәлә районы Мәлкән авылына килеп, аның кешеләре белән таныша башлагач та: - Шәп кешеләр күп бездә. Матур семьялардан Упаевлар бар. Леонид дәдәй дә, Галина түти дә гомер буе колхозда эшләделәр. Сигез бала тәрбияләп үстерделәр. Балаларыннан беркем беркайчан зарланмады. Өйләренә керсәң, чыгасы килми. Үзләре дә бик кунакчыл, ачык йөзле, - дигән...
-
Атна буе туй иткәннәр
Лаеш районы Ташкирмән авылында булып кайтуыбызга инде бер ел чамасы вакыт үтсә дә, киң күңелле, җор телле кунакчыл Ташкирмән кешеләре әле һаман да күңел түрендә яши. Очрашкан-күрешкән минутлар сагындырып искә төшә. Күңелгә якын булып кереп калган ирле-хатынлы Катя түти белән Владимир дәдәй Романовлар белән дә әле кичә генә сөйләшеп утырдык...
-
Бәхет тигез картлыкта икән
Кешенең холкына, табигатенә эчәр сулары да тәэсир итә, диләр. Җир астыннан ургып чыккан йөзләгән чишмәләрнең юл башы булган Комазан Башы авылының һәр кешесе тормышта үз юлын, үз сукмагын тапкан. Николай Егорович Сергеев та менә шушы авылда туып-үсә.
