Каләмдәшебез Александр Филипповка 80 яшь

Келәү әйтә әни

Келәү әйтә әни иртән иртүк

Булмасын дип бәла-казалар.

Ходай безгә аш-су бирсен иде,

Тулып торсын безнең казаннар.

Келәү әйтә әни аш алдыннан,

Ач тамаклары, диеп, туйсын,

Сокланып, сакланып кына йөрсен, .

Батыр, матур булсын, дип, буй-сын.

Келәү әйтә әни иртүк торып,

Балаларга иман кунсын дип.

Дөньяны коткарыр Ходай сүзе,

Якты көннәр күбрәк булсын дип.

Кечкенә Сандыр дәдәсе һәм әнисе иңнәренә таянган. 1941 ел.

Теләнче

Сугыш еллары иде ул. Безнең авылга бер теләнче килеп, өйдән-өйгә кереп йөрде.

Кичкә таба безгә дә кереп, кунып калды. Хәтерлим: озын буйлы, нечкә гәүдәле, сакал-мыегы ап-ак иде. Кечерәк кенә юл капчыгы - биштәре дә бар. Чиста, көр күңелле карт булып истә калган.

Ул чагында ашау-эчүгә кытлык заман. Шулай да әни утырту өчен әзерләнгән орлык бәрәңгеләреннән аш әзерләп, аны өстәл янына, урысча белмәгәч, ишарәләр белән булса да чакырды.

Теләнче урыс карты һәрберебезгә берәр кисәк ипи бирде.

-Әни, бу нәрсә?

-Бу - ипи! - диде әни һәм аның күзләреннән яшь бөртекләре бәреп чыкты.

Беренче тапкыр ипи ашап йокларга яттык.

Ә иртән, биштәрендәге бөтен булган икмәген өстәлгә бушатып, минем баштан сыйпады.

-Аша, үс, улым! Мин тагын табармын әле, - дип, сәфәрен дәвам итәргә чыгып китте.

8.10.2016

Чебен

(Хикәя)

- Дөмектерәм, каһәр суккырыны, дөмектерәм, - диде Минәй карт бәйләнчек көзге чебенгә.

Минәй карт баштарак чебенне авырткан аяклары белән куып йөрде, аннары, йөрәген тотып, сагалап торды. Бөтен көчен җыеп, өстәлгә кунган чебенгә чәпләшкә белән алагаема китереп бәрде … Чебен дөмекте, Минәй картның да йөрәге тибүдән туктады.

12.09.2015.

Яңгыр

Давыл булды. Кара болытлар агылды. Дөбер-шатыр күк күкрәде.

Болытларга карап зарыгып яңгыр көткән ике күздән тузанлы юл өстенә бары тик ике тамчы күз яше генә тамды.

2016.