Янсуардан Екатерина Яковлевада йөз еллык тарихы булган керәшен күлмәге саклана

Екатерина яшь чагында булачак ирен яхшы, тәрбияле гаиләдән булсын дигән үгет-нәсихәткә таянып сайлый. Ул Павел Васильевич була. 1986 елда алар өйләнешә.

Екатерина Ивановна Янсуарда туып-үскән. Кечкенә Катя медицина хезмәткәре булырга теләгән, чөнки апасы шәфкать туташы булырга укыган, ә ял көннәрендә дус кызы (булачак теш технигы) белән кайтып йөргән. Югары сыйныфларда укыганда медицинага барырга тели, ләкин укырга керү мөмкин булмый, соңрак педагогика уку йортына керүгә ирешә.

Ул эш башкаручы, аннары туган мәктәбендә башлангыч сыйныфлар укытучысы була. 2013 елда, мәктәп ябылганнан соң, Питрәчтә «Солнышко» балалар бакчасында тәрбияче булып эшли башлый. Балалар бакчасында биш ел эшләгәннән соң, лаеклы ялга китә. Ире Павел Васильевич колхозда механизатор булып эшли, авыл хуҗалыгы предприятиесе үзгәртелә, ә ул гомер буе шунда кала. Ике ул үстерәләр, һәрберсенең үз гаиләсе бар. Олысы Казанда, кечесе Питрәчтә яши.

Яковлевлар өчен җылы гаилә мөнәсәбәтләрен саклау, әти-әниләрен, олыларны хөрмәт итү, кадерләү, балаларга ярдәм итү, атабабаларның тарихын истә тоту мөһим. Екатерина Ивановна 30 ел иренең әтиәнисе белән тату яши алуы, киленнәре һәм әти-әниләре белән үзара килешеп яшәүләре, якын кешеләргә әверелүләре белән горурлана.

— Каенана белән каената теләгәнчә яшәдек, без барысын да аларга ошаганча эшләдек, беркайчан да аларга каршы килмәдек. Алар безнең белән яшәргә һәм безнең кулда үләргә теләделәр. Без шулай эшләдек, алар теге дөньяга тыныч күңел белән киттеләр, — диде Екатерина Ивановна.

Бүгенге көндә ул үзе дә яшь әби. Оныкларының портфолиосын алып бара, анда аларның грамоталарын, фотографияләрен, рәсемнәрен туплый. Балалар үскәч әлеге җыентык аша бәхетле, матур балачаклары турында сөйләргә тели. Иренең һәм үзенең якыннарының биографиясен язып бара.

Ләкин аңа туганнарының гына түгел, авылдашларының да тормышы кызык. Аларны ул «Туганайлар» газетасы оештырган марафон кысаларында ача, ул анда марафонда ике тапкыр катнашкан. 

— Мин авылдашларыбызның туган ягыбыз матурлыгын чагылдырган шигырьләрен өйрәндем һәм аларны шигърият сөючеләр бәяләде. Мин марафонны авылыбызның өлкән кешесе Филипп Спатловтан башладым, ә аны минем укучым Лиана Аксакова белән тәмамларга булдым. Лиана балачактан ук кызыксынучан булуы белән аерылып тора, укуда да алдынгылыкны бирми, тырыш һәм актив укучы, — дип билгеләп үтте Екатерина Яковлева.

Аның өендәге иң борынгы әйбер — әнисе ягыннан 1905 елда туган әбисе теккән күлмәк. Димәк, инде аңа йөз елдан артык.

— Әнием аны бераз үзгәртеп текте һәм сандыгында саклады, мин аны шуннан алдым. Хәзер ул миндә саклана. Күлмәк — әбинеке, алъяпкыч — каенананыкы, йөрәгем үземнеке, — диде елмая ул. 

«Алга» сайты