Яшәлмәгән дә кебек...
Еллар узып, олыгая барган саен, адәм баласы үзенең яшьлек елларына ешрак әйләнеп кайта. Тәпи атлап киткән туган туфрагын, күңелле балачагын, җилкенчәк яшьлеген, бәхетле мизгелләрен сагынып, кабат-кабат искә ала. Ә хатирәләр, вакыт узган саен, татлырак кына... Берәүләр тормышларында булган онытылмас минутларын йөрәгенең иң тирән почмагында сакласа, икенчеләр кәгазь битенә, куен дәфтәренә...
Туганайлар
