Никифор Тукмачев: «Әллә ничек үтте гомер»

Көннәр — сиңа хыялымда кайтып,
Сөелеп юанган көннәр ул.
Минем төннәр — төшләремдә күреп,
Сөенеп уянган төннәр ул.

Минем язлар — сайрар кошлар белән
Кайтуыңны көткән язлар ул.
Бер кайтмасаң бер кайтырсың диеп,
Теләп өмет иткән язларул.

Минем көзләр — кыр казлары аша
Сина сәлам илткән көзләр ул.
Минем йөзләр — көзнең сарылары,
Сагышлары сеңгән йөзләр ул

Гомер юлым — синсез генә узган,
Ялгызлыкта үткән юллар ул.
Минем гомер — зая үткән түгел,
Сине көтеп үткән еллар ул.

Әллә ничек кенә узды вакыт,
Башкачарак үтте гомерем.
Бер мизгелен кайтарасым килә,
Беләм юкса, мөмкин түгелмен.