Бакалы керәшеннәре җыруылары

Сезнең өйкәйләрнең бүрәнәсе
Әллә усак микән дә шалтырый.
Безнең хуҗаларның, әй, йөзләре
Әллә кояш микән лә ялтырый.

Хуҗалар:
Кунаклар да килгән безгә,
Дуслар да килгән безгә.
Кунаклар безгә килгәчтен
Тагын кем кирәк безгә.

Бәлеш чыгарганда:
Ай-ай, бәлешләрнең лә, и, кайнары.
Кайный, кайный чыга ла майлары.
Ай, җырлыкай, гөрләй лә, аш узгара
Идәш буйларның ла байлары.

Ит чыгарганда:
Урманнарга кереп каен кистем,
Каеннар да кисеп турадым.
Курыкмый да ашагыз, туганнар,
Кулларымны юып турадым.

Кунаклар алып килгән күчтәнәчләрне чыгарганда:
Капка төпкәйләренә көртләр өйгән,
Көрән атлар җигеп кем килгән?
Көрән атлар җигеп килгән диеп ник сорыйсыз?
Сагынып сөяр сезнең туганнарыгыз бер килгән.

Кунаклар:
Киемчеләр киемнәр, ай, кисәдер,
Каладыр аларның, ай, кочагы.
Безнең күчтәнәчләребез бик күп түгел.
Бардыр әлә өстәллернең, ай, почмагы.

Ит тураучыга:
Идәш буйкайлары, эй, туйера,
Яңгырлар да яуса куера.
Безнең туганыбыз бигрәк яхшы,
Калҗа турап тамак туйдыра.

Ит тураучы:

Идәш буйларының урамын
Яхшы атлар җигеп урадым.
Ашагыз, туганнар, и калжасын,
Кулларымны юып турадым.

Биеккәй тауларның башларында,
Бай килене талкылар талкыйдыр.
Үзекәй талкылар талкыйдыр,
Йөзләрендә кояшлар балкыйдыр.

Туйда кияүгә:
Урманнарга керсәң, кер сызгырып,
Селкенмәгән агачлар калмасын.
Кайсы илләрдә дә йөрсәң, яхшы йөр син,
Сокланмаган адәмнәр калмасын.