Һәлак булганнар герой түгелме?..

Бөек Ватан сугышы тәмамлануга 67 ел вакыт узып, үзебезгә, сугышта һәлак булганнарның балаларына, 70-80 яшь тулса да, ул чорның авырлыклары беркайчан да онытылмый. Ул ачы хатирәләр әледән-әле искә төшеп, йөрәкне телгәләп ала. Шул ук вакытта горурлык хисләре дә уяна. Ни дисәң дә, 10 яшь тулыр-тулмас ач көйгә үгез, сыер җигеп, басуларны сөреп, икмәк үстергән, олыларга җи-ңүне якынайтырга булышкан малайлар-кызлар бит без.

Ятимнәргә әтиләрен югалту ачысы белән бер-гә михнәтне дә күбрәк күрергә туры килде. Ул ачлык елларында ашаган үлән ашлары, черек бәрәңгедән пешерелгән кәлҗемәләрне мәче-этләргә бирсәң, ашау түгел, иснәп тә карамыйлар иде...

Сугыш ветераннарына тел тидерәсем килеп әйтүем түгел, бары күңелдәге ризасызлыкны, күңел әрнүен генә әйтәсем килә: сугыштан исән-сау кайтканнарның балалары әтиле дә үсте, бу семьялар төрле льготалардан да файдаланды. Ветераннарның зур-зур пенсияләре балаларына зур ярдәм. Дәүләт ветераннарны кайгыртып, җиңел машиналар өләште, торак-җир алу, яхшырту программасы әле дә эшләп килә. Ә Ватан өчен башын салган аталарыбыз герой түгелмени соң? Аларга тиешенчә бәя бирелмәгәнгә йөрәк сыкрый. Әтилеләр күкрәк киереп йөргәндә, без боегып, күләгәдә кала бирдек. Ни өчен законда безнең өчен бер нәрсә дә каралмаган? Дәүләт соң булса да үз ялгышын аңлап, сугыш ятимнәренә йөз белән борылсын иде.